صعود به جام جهانی را بی‌اعتبار نکنید

مهدی پاشازاده مدافع تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، درباره نحوه صعود تیم ملی به جام جهانی و انتقاداتی که نسبت به این تیم و حضورش در یک گروه نسبتاً آسان مطرح می‌شود، اظهاراتی را مطرح کرد.

تیم ملی در شرایطی به جام جهانی رسید که برخی معتقدند هم گروهش آسان بوده و هم عملکرد مثبتی به ویژه در بخش دفاعی نداشته. نظر شما در این باره چیست؟

به نظر من صحبتی که مطرح می‌شود باید وزن و اعتبار داشته باشد. این روزها همه حرف می‌زنند و البته مشکلی هم نیست نظرشان را می‌گویند اما اینکه حقیقت درست گفته شود یا نه خیلی مهم است. شخصاً معتقدم نباید صعود تیم ملی به جام جهانی را بی‌ارزش کنیم. حضور در جام جهانی اعتبار خاصی دارد و آرزوی هر فوتبالیستی است که در جام جهانی حضور پیدا کند. مگر در کشور خودمان چند نفر توانسته اند در عمر فوتبالی‌شان به چنین جایگاهی برسند؟ بنابراین نه آنقدرها باید این صعود را آب و تاب بدهیم و نه به این اندازه بی‌ارزش کنیم.

بیشتر در این باره توضیح می‌دهید؟

اولاً اینکه ما توانستیم با یک کادر فنی ایرانی به جام جهانی برویم که واقعا مایه افتخار است. اما اینکه بگوییم در دوره‌های قبلی هم راه پیدا کرده بودیم و یا اینکه گروهمان در این مرحله آسان بود، آیا بچه‌های تیم ملی مقصر هستند و باید به خاطر این موضوع ارزش کار آنها را کم کنیم! ما در دوره‌های قبلی هم بسته به شرایط توانسته‌ایم به جام جهانی برسیم و الان هم اتفاق بزرگی برای کشورمان رخ داده است. یادم می آید بعد از اینکه من از جام جهانی آمدم و به اتریش رفتم. آنجا خیلی برای هم‌تیمی‌هایم جالب بود که من در جام جهانی حضور پیدا کرده بودم. شاید آن زمان خیلی متوجه نمی‌شدم اما بعدها فهمیدم که چرا سرمربی تیم باشگاهی‌ام یا هم‌تیمی‌هایم اینقدر به این موضوع اهمیت می‌دادند و از من سوال می‌کردند.

قبول دارید که بازی با ازبکستان تا حدی باعث شد تا این نوع انتقادات بیشتر شود؟

من پیش از شروع بازی با ازبکستان می‌دانستم که روز سختی خواهیم داشت. چرا که غیر از چند تن از بازیکنان تیم ملی که به لحاظ حرفه‌ای واقعاً خوب جا افتاده‌اند می‌دانستم این همه حرف زدن درباره وضعیت تیم و صعود با گرفتن یک امتیاز مقابل ازبکستان و از این قبیل بالا پایین شدن‌ها، روی بقیه بازیکنان و تمرکز آنها تاثیر منفی خواهد داشت و همینطور هم شد و دو گل خیلی بد از حریف خوردیم. اما این را نباید فراموش کنیم که ما دو بار عقب افتادیم و دو بار جبران کردیم. باید نقاط مثبت و نیمه پر لیوان را ببینیم. بعضی مسابقات در مسیر رسیدن به جام جهانی می‌طلبد که ما خیلی به نقاط ضعف فکر نکنیم بیش از هر چیز به نتیجه‌گیری در آن توجه داشته باشیم.

به طور کلی وضعیت تیم ملی را چطور می‌بینید؟ آیا این تیم برای رسیدن به جام جهانی باید تغییر و تحولی در خودش ایجاد بکند یا همین شکل حضور در جام جهانی می‌تواند زمینه ساز حضور در دور دوم باشد؟

من به طور کلی صحبت می‌کنم و کاری به بازیکنان فیکس یا غیر فیکس ندارم. الان ما در تیم‌مان ۱۰ الی ۱۲ بازیکن خوب داریم که در پست جلو عملکرد مثبتی دارند اما در ۵ پست دفاعی‌مان اصلاً بازیکنی در حد استاندارد جهانی نداریم و باید از امروز به فکر این موضوع باشیم. اینکه بازیکن ما تجربه دارد یا چند دوره در مسابقات بین‌المللی حضور داشته کافی نیست. ما دو بار مقابل ازبکستان از روی هوا گل خوردیم. اینکه می‌گویند مدافعان ما کُند هستند تنها ضعف آنها نیست. به نظرم باید این موضوع را بیش از هر چیز مورد توجه قرار بدهیم تا در جام جهانی نتیجه بگیریم.

وزیر ورزش گفته بهترین تدارکات را برای جام جهانی خواهیم داشت. به نظر شما بهترین تدارکات برای حضور موفق در جام جهانی پول خرج کردن است یا مسائل دیگر؟

بهترین تدارکات، داشتن یک لیگ منظم است. لیگی که خروجی داشته باشد. از همه مهمتر اینکه برنامه‌ریزی که برای لیگ صورت می‌گیرد به طور دقیق اجرا شود. بعد از آن به روزهای فیفا دی و بازی‌های دوستانه خوب می‌رسیم که اگر بتوانیم برنامه سفت و سخت و خوبی داشته باشیم قطعاً می‌توانیم در جام جهانی هم عملکرد مطلوب‌تری را از تیم ملی ببینیم.

 قطع برق ورزشگاه آزادی در خلال برگزاری مسابقه با امارات چیست؟

واقعاً یک آبروریزی بزرگ بود. البته ممکن است این موضوع برای هر کشوری یا هر شهری اتفاق بیفتد اما جالب نبود. اینکه علت این موضوع هم بارندگی عنوان شد می‌طلبد که با توجه به صحبت قبلی من در رابطه با برنامه‌ریزی و تدارکات ما از الان باید به فکر آفتاب، باران و باد هم باشیم. همه این‌ها روی کاغذ و نوشتنش آسان است اما در حین اجرا و برنامه‌ریزی باید به طور دقیق و با نظارت کامل مورد بررسی قرار بگیرد.

قبول دارید بعد از هزینه چندین میلیاردی برای بازسازی ورزشگاه آزادی این موضوع تا حدی تعجب‌آورتر شد؟

 من در این باره یک مثال می‌زنم تا منظورم بهتر مشخص شود. دوستی دارم که مهندس راه است و در مسائلی مربوط به جاده و پل و این قبیل مسایل فعالیت دارد. نکته عجیبی که بعضاً از زبان او شنیده‌ام این است که متاسفانه برخی پیمانکارها در حین اجرای یک پروژه کارشان را نصف و نیمه انجام می‌دهند مثلاً اگر قرار است در طول یک جاده ۲۰ سانت آسفالت در سطح مسیر ریخته شود بعد از هماهنگی با ناظر تا همان کیلومتری که اعلام شده ۲۰ سانتی متر آسفالت می‌ریزند و نمونه برداری هم درست جواب می‌دهد اما بعد از نظارت هماهنگ شده، از آن مقطع به بعد را با آسفالت ۱۰ سانتی‌متری ادامه می‌دهند و درست همان بخش‌های جاده در حین سرما و گرما و یا همان آفتاب و باران دچار شکستگی و مشکل می‌شود که بعضاً برای اتومبیل های سنگین و سواری ها مشکلات و خطراتی را به وجود می‌آورد. اینجا هم لازم است آن‌هایی که در رابطه با تعمیرات استادیوم آزادی فعالیت داشتند مورد بازرسی دقیق قرار بگیرند که آیا کارشان را درست انجام داده‌اند یا نه! وگرنه قطعاً یک بارندگی نباید چنین مشکلی برای استادیومی به این بزرگی و عظمت به وجود بیاورد. اصلا چرا ماجرای قطع برق ورزشگاه آزادی رها شد و کسی بعنوان مقصر معرفی نشد! فکر کنم تعطیلات روی این موضوع تأثیر داشت و همه یادشان رفت.